Obrazy Edouarda Maneta
Edouard Manet był wybitnym francuskim malarzem, uważany jest za jednego z prekursorów impresjonizmu. Urodził się w 1832 roku w zamożnej paryskiej rodzinie, jego ojciec był prawnikiem, matka zaś arystokratką spokrewnioną ze szwedzką rodziną królewską. Zmarł w wieku 51 lat i spoczywa na paryskim cmentarzu Passy.
Edouard Manet – sztuka, nie rozsądek!
Ojciec Edouarda planował, że syn wstąpi do marynarki wojennej, jednak nie było to marzeniem młodego artysty. Przyszła twórczość Edouarda Maneta być może nie ujrzałaby światła dziennego albo nigdy nie powstała, gdyby nie wuj chłopca, Edmond-Édouard Fournier, który zauważył w nim talent plastyczny i zaczął udzielać pierwszych lekcji rysunku.
W latach 1850-1856 Manet terminował w pracowni malarza akademickiego Thomasa Couture’a, który tworzył wielkie płótna historyczne. W wolnym czasie młody mężczyzna kopiował dzieła wielkich mistrzów w Luwrze. W tym okresie odwiedził Niemcy, Włochy i Holandię, poznając obrazy mistrzów renesansu i baroku, takich jak Frans Hals, Diego Velazquez, czy Francisco Goya.
Zerwać z realizmem, żyć i malować po swojemu
Jako początkujący, ale samodzielny już malarz, Edouard Manet otworzył w 1856 roku własne studio. Tematami jego prac były w tym czasie postacie żebraków, śpiewaków i ludzi spędzających czas w kawiarniach. Niewątpliwy wpływ na Maneta wywierały wówczas dzieła najsłynniejszego w owych latach malarza francuskiego – Gustave’a Couberta, jednak jego styl zdecydowanie różnił się od stylu Couberta. Posługiwał się dłuższymi pociągnięciami pędzla i przykładał mniejszą uwagę do szczegółów. Obrazy Edouarda Maneta były również dużo jaśniejsze.
Duże kontrowersje wzbudziła jedna z jego najsłynniejszych prac – Śniadanie na trawie, która w 1863 roku została odrzucona przez sędziów oficjalnego Salonu Paryskiego. Dzieło przedstawia nagą kobietę siedzącą na trawię z dwoma ubranymi mężczyznami. Gdyby obraz dotyczył mitologii greckiej, nagość byłaby potraktowana inaczej, w tym wypadku obraz uznano za „wysoce nieprzyzwoity”. Co ciekawe, do dziś jest postrzegany jako najważniejsze i najbardziej znane dzieło artysty.
Malarstwo Edouarda Maneta
W latach 70-tych XIX wieku Edouard Manet zaprzyjaźnił się z Berthe Morisot – jedną z niewielu kobiet tworzących w nurcie impresjonizmu, która później związała się z jego bratem. Wiemy dziś, że Berthe Morisot chętnie korzystała w pracy z rad doświadczonego Maneta, on zaś zawdzięcza jej uzyskanie większej otwartości – Morisot wielokrotnie namawiała Maneta, by zaczął malować na zewnątrz, podobnie jak robił to Monet i inni impresjoniści.
Początkowo Manet stosował ciemną gamę barw, a paletę zaczął rozjaśniać około roku 1870 pod wpływem wymienionej wyżej dwójki – Moneta i Morisot. To jednak zbyt mało, by dziś uznać go za czystego impresjonistę. Wprawdzie artysta uznawany jest za prekursora tego kierunku, jednak zbyt wiele go od niego odróżnia. W przeciwieństwie do impresjonistów operował zwartą plamą barwną i precyzyjnym rysunkiem, jego dzieła są też bardziej „konceptualne”. Pomimo tego, pewnikiem jest, że twórczość Maneta przyczyniła się do wyłonienia nowych prądów w plastyce i sprawiła, że akademizm przestał być traktowany jako jedyny dopuszczalny styl „prawdziwej” sztuki. Manet był na przykład jednym z pierwszych artystów XIX-wiecznych, którzy malowali sceny z życia codziennego. Również i z tego powodu odegrał bardzo ważną rolę w przejściu malarstwa od realizmu do stylów nowoczesnych.
Edouard Manet – dzieła, o których nie sposób zapomnieć
Oprócz wspomnianego już Śniadania na trawie, Manet namalował wiele innych doskonałych płócien. Wymieńmy przynajmniej kilka:
Edouard Manet – Portret Berthe Morisot
Edouard Manet – Bal maskowy w operze
Edouard Manet – Na plaży
Edouard Manet – Kobieta z wachlarzami
Edouard Manet – W kawiarni
Edouard Manet – Olimpia.