Henri Joseph Harpignies był francuskim malarzem krajobrazu, należącym do Szkoły z Barbizon.
Urodził się Valenciennes, w zamożnej rodzinie mieszczańskiej. Jego rodzice chcieli, aby kontynuował karierę biznesową. Jednak jego determinacja aby zostać artystą była bardzo silna. Sprzeciwił się więc woli swojej rodziny i został malarzem.
Jego decyzja spowodowała że, został odtrącony przez bliskich i na piechotę poszedł do Paryża, by realizować swoje plany życiowe.
Początkowo pracował jako nauczyciel rysunku, jednocześnie rozwijając swoje umiejętności w atelier malarza Jeana Acharda. W tym okresie podróżował też do Włoch. Po powrocie zaprzyjaźnił się z Jeanem Corotem i zainteresował się twórczością Barbizończyków.
Pierwszy duży sukces Henri Harpignies odniósł stosunkowo późno, w roku 1861, mając 42 lata. Jego obraz został wówczas wyróżniony na Salonie Paryskim.
Tworzył przede wszystkim pejzaże, posługując się techniką olejną i akwarelą. Był także utalentowanym grafikiem a także grał na wiolonczeli.
W 1878 roku przeniósł się na stałe do Auxerre, gdzie dożył późnej starości - zmarł w wieku 97 lat.
Jego prace prezentowane są w prestiżowych galeriach i muzeach europejskich i amerykańskich (Musee d’Orsay, Metropolitan Museum of Art).
Źródło: domena publiczna
Metropolitan Museum of Art
Nowy Jork, Stany Zjednoczone
National Gallery of Art Washington
Waszyngton, Stany Zjednoczone
Art Gallery of New South Wales
Sydney, Australia
